Naznaczeni śmiercią - Veronica Roth

Tytuł: Naznaczeni śmiercią

Tytuł oryginalny: Crave the mark

Autor: Veronica Roth

Seria: Naznaczeni śmiercią #1

Wydawnictwo: Jaguar

Liczba stron: 534

Opis wydawnictwa:

Na jednej z planet w odległej galaktyce żyją dwa nienawidzące się wzajemnie i walczące o władzę ludy. Losy Cyry i Akosa splatają się brutalnie. Początkowa wrogość przeradza się we wzajemne ukojenie. Kiełkujące uczucie wymaga zaprzeczenia dawnym relacjom, obsesjom, wyobrażeniom. Naznaczeni śmiercią, naznaczeni stratą. Wyzwoleni przez miłość.

Zapraszam na kilka słów o Naznaczonych śmiercią!

ŚWIAT PRZESTAWIONY

Chociaż Naznaczeni śmiercią to pierwsza książka Veronici Roth, jaką dane mi było przeczytać, to już po samych opisach Niezgodnej wnioskuję, że autorka stworzyła zupełnie nowy świat i odcięła się od poprzedniej historii. Universum jakie otrzymujemy jest nietypowe pod wieloma względami. Różne planety, inne warunki klimatyczne, różne języki, odmienne przeznaczenie. Narody biedne i bogatsze, pełne tyranii i brutalności. I przede wszystkim - losy bohaterów, które z góry są im przeznaczone i nie da się przed nimi uciec, a także dary, które mieli posiadać wybrańcy. Dary będące zbawieniem, lub też przekleństwem.

CYRA ODDA CI SWÓJ BÓL

Cyra Noavek - córka władcy Shotet, śmiało mogła nazwać swój dar przekleństwem. Jej życie przepełnione było ogromnym bólem, który przekazywała każdemu, kto ją dotknął. I jak się można domyślić, znalazł się ktoś, kto chciał tę zdolność wykorzystać do własnych celów. Jednak o naszym czarnym charakterze nieco później. Cyra to bohaterka złożona i sprawnie nakreślona - silna i inteligentna, jednak nie pozbawiona wad i słabości. Udało mi się ją polubić i przyznam, że z ciekawością śledziłam jej losy, kibicując, by udało jej się osiągnąć zamierzone plany.

AKOS PRZERYWA NURT

Akosowi Keresethowi wydawało się, że wiedzie szczęśliwe życie z rodziną w Thuvhe, aż do pamiętnego dnia, w którym wyciekły losy wybrańców, a jego dom zaatakowali wrogowie z Shotet i na zawsze zniszczyli ich rodzinę. Od tego czasu był w niewoli w pałacu wroga, gdzie otrzymał nietypowe zadanie - miał być sługą Cyry i koić jej ból, gdyż jego dar umożliwiał przerwanie nurtu, co oznaczało zatrzymanie funkcjonowania daru dotykanej osoby. I tak drogi naszych bohaterów spotykają się, by w efekcie zmienić ich oboje. Czy na lepsze? Do Akosa również poczułam sympatię i chętnie dowiem się, co też przygotowała dla niego autorka w drugim tomie. Zwłaszcza, że pojawiło się kilka ciekawych możliwości, które mogłyby wprowadzić trochę akcji.

MIŁOŚĆ

Już sam opis wskazuje nam, że wątek miłosny się pojawi i faktycznie tak jest. Jednak wielki plus dla autorki za to, jak ten wątek poprowadziła. Wszystko dzieje się zgrabnie i z wyczuciem. Nasi bohaterowie stopniowo się poznają i burzą kolejne mury, budując głębszą znajomość. Podobało mi się także to, że romans bohaterów nie jest przedstawiony aż tak intensywnie i wiele miejsca zajmują również inne wątki, które także są ciekawie rozwinięte i stworzyły wiele furtek do tego, co może nas czekać w drugim tomie.

OPOWIEM CI HISTORIĘ, CZYLI O NARRACJI SŁÓW KILKA

Wśród czytelników są miłośnicy narracji pierwszoosobowej, ale także i ci, którzy zdecydowanie wolą tę trzecioosobową.  Veronica Roth wyszła naprzeciw obu grupom i zaserwowała nam oba typy narracji. Perspektywa Cyry jest pierwszoosobowa, natomiast w rozdziałach Akosa otrzymujemy narratora-obserwatora, który w trzeciej osobie relacjonuje zdarzenia. Nie jest on jednak wszechwiedzący - prezentuje jedynie odczucia Keresetha. Sądzę, że taki zabieg pozwala na lepsze rozróżnienie obu punktów widzenia, a także sprawia, że lektura nie wydaje się być monotonna.

KREACJA BOHATERÓW

O głównych bohaterach mowa już była, jednak warto zwrócić uwagę na to, jak wykreowane są pozostałe postacie. Autorka nie odpuszcza i dopracowuje historię każdego, kto pojawia się na kartach powieści. Dzięki temu mamy świetnego pana złego, czyli Ryzeka - bezwzględnego młodego władcę, który próbuje zmienić swój los, a za jego zachowaniem stoi pewna opowieść. Mamy też całkiem sporo postaci drugoplanowych, które często okazują się niejednoznaczne i ich pojawienie się wzbudzi w nas ciekawość. Można się pokusić również o stwierdzenie, że nikt się w tej książce nie marnuje, tj. pojawia się wiele, często nieoczekiwanych, powiązań, które tylko sprawiają, że historia opowiadana przez Roth jest jeszcze ciekawsza.

TAJEMNICE, ZASKOCZENIA I TEORIE SPISKOWE

Czyli coś, co tygryski lubią najbardziej. ;-) Naznaczeni śmiercią wciągają czytelnika i momentami angażują go w swoją grę. Doszukujemy się niektórych słów, rzuconych niby od niechcenia, które potem okazują się mieć sens w świetle nowych zdarzeń. Łączymy fakty i tworzymy własne teorie, by nie dać się zaskoczyć autorce, co czasami się udaje, a czasami kończy się jeszcze większym zdziwieniem. Zakończenie również daje nam kilka niewiadomych, przez co z pewnością sięgnę po drugi tom, by sprawdzić, czy chociaż jedna z wymyślonych przeze mnie teorii okazała się słuszna.

PARĘ ZGRZYTÓW

Niestety nie obyło się bez małych zgrzytów. Pierwszym z nich były zdecydowanie nazwy własne - niektóre z nich były tak fikuśne, że zamiast skupić się na fabule, zastanawiałam się nad ich wymową. Wiem, że całkowicie nowy świat wymagał też nowego nazewnictwa, ale czasami miałam wrażenie, że wyobraźnia autorki zadziałała aż za bardzo. Drugim zarzutem jest to, że chociaż książka mnie zaciekawiła i spodobała się, to jednak momentami czułam, że czytanie idzie mi niezwykle mozolnie. Początkowo nie byłam pewna, co do tego prowadzi, jednak później dostrzegłam, że może mieć na to wpływ właśnie ta poprzednia wada, czyli trudne do odczytania nazewnictwo. Jednak nie było to aż tak uciążliwe - po prostu spędziłam z książką więcej czasu niż zwykle. 

PODSUMOWUJĄC

Naznaczeni śmiercią to książka dopracowana i wciągająca, w której dużo się dzieje, nawet jeśli momentami mamy wrażenie, że akcja nieco spowalnia. To bardzo dobry wstęp do serii, która ma szansę przebić poprzedni twór autorki. Jej zdecydowanym atutem jest kreacja ciekawych i złożonych bohaterów, jednak trzeba przygotować się na to, że lektura może zająć nam trochę więcej czasu niż zwykle, ze względu na trudne nazwy własne i sporo informacji o nowym świecie, którymi zostajemy zarzuceni, zwłaszcza na początku historii. Mi się podobało i już czekam na tom drugi, a serię mogę polecić wszystkim miłośnikom dystopii, gdyż ten nietypowy świat zdecydowanie powinien im przypaść do gustu!

A Wy, znacie już Naznaczonych śmiercią? A może dopiero planujecie zapoznać się z tą historią? Koniecznie dajcie też znać w komentarzach, jaki dar Wy chcielibyście mieć! ;-)

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Jaguar! ;-)