Miejsca, w których płakałam - Holly Bourne

Tytuł: Miejsca, w których płakałam

Tytuł oryginalny: The Places I've cried in public

Autor: Holly Bourne

Wydawnictwo: Zielona Sowa (4YA)

Premiera: 23.03.2022 r.

Liczba stron: 368

Opis:

Amelie pokochała Reese’a szybko i mocno. On ją podobno też. I dopiero po jakimś czasie Amelie zorientowała się, że w ich relacji coś jest nie tak… Że ona bardzo cierpi i zbyt często płacze…
„Miejsca, w których płakałam” to powieść podejmująca niezwykle trudny temat toksycznych związków. Amelie poznała Reese’a w trudnym momencie swojego życia – zaraz po przeprowadzce, zmianie szkoły i środowiska. Wydawał się jej miłością życia. Potem okazało się, że ta „miłość” ją wyniszcza. Dlaczego więc trwała w niej tak długo? Amelie wraca pamięcią w różne miejsca, w których przyszło jej płakać publicznie przez Reese’a, by odpowiedzieć sobie na to pytanie. Te powroty to dla niej przepracowywanie własnej historii i próba uwolnienia się od toksycznej relacji.

Wśród nowości w Księgarni TaniaKsiążka.pl znalazłam tytuł, który zdecydowanie mnie zainteresował. O jakiej książce mowa? Zapraszam do rozwinięcia!
 
STUDIUM TOKSYCZNEJ RELACJI

Miłość w literaturze najczęściej jest przedstawiana jako piękne uczucie, które uskrzydla. Rzadziej pokazuje się jej mroczną stronę. Holly Bourne pokusiła się o przedstawienie nastolatki, która wpada w sidła toksycznej relacji, myląc ją z miłością. Amelie jest w wątłej kondycji psychicznej - jest raczej introwertyczką, więc przenosiny w zupełnie nowe miejsce, rozpoczęcie nowej szkoły i konieczność zdobycia na nowo znajomych, to dla niej ciężka sytuacja. W starym miasteczku pozostawiła ukochanego i przyjaciół, którzy wspierali ją w rozwoju swoich muzycznych zdolności. Gdy w nowej szkole poznaje więc Reese'a, który również jest muzykiem i wykazuje silne zainteresowanie nią, dziewczyna łatwo stawia wszystkie karty na tę znajomość. Ignoruje przestrogi nowej koleżanki i wszystkie drobne lampki, które migają w jej głowie, gdy chłopak robi coś, co sprawia jej przykrość. Pochłania ją nowy związek, a gdy ten w dramatyczny sposób się kończy, dziewczyna nie potrafi się po nim podnieść.Naszą główną bohaterkę - Amelie, poznajemy w momencie, gdy związek jest już przeszłością. Dziewczyna zabiera nas w podróż do przeszłości, po wszystkich miejscach, które były kluczowe dla tej relacji. I tak poznajemy okoliczności przeprowadzki w nowe miejsce, nawiązywania nowych znajomości oraz wszystkie etapy związku Amelie i Reese'a - od tych z pozoru miłych momentów, po te pełne goryczy i łez. I tu ogromny plus dla autorki, bo podjęła się ciężkiego tematu i udźwignęła go po mistrzowsku. Doskonale przedstawiła i wypunktowała wszystkie niepokojące zachowania w trakcie trwania całego związku, które powinny zwrócić naszą uwagę. Niektóre z nich z pozoru wydawały się błahe, lub na pierwszy rzut oka nie było widać w nich toksycznych śladów, a jednak były one tzw. czerwonymi flagami. H.Bourne w bardzo dokładny i wiarygodny sposób wykreowała postacie Amelie oraz Reese'a. Wskazała, jakie zachowania przejawiają strony toksycznej relacji, w jaki sposób tłumaczą swoje czyny, jaki mają tok myślenia. To była naprawdę pouczająca lektura.

STRUKTURA

Książka podzielona jest na długie rozdziały o tytułach wskazujących głównie na ważne miejsca dla Amelie i jej związku z Reese'em. W ramach rozdziałów były również drobne podziały w postaci graficznych łez, jednak utrudniało mi to nieco robienie przerw w lekturze, bo nie lubię przerywać w połowie rozdziału. Z tego względu zdecydowanie bardziej przepadam za krótszymi rozdziałami. Myślę też, że krótsze rozdziały nadałyby nieco dynamiki całej powieści, bo całość jest utrzymana raczej w klimacie nostalgii i wspomnień. Akcja powieści toczy się dwutorowo - mamy wydarzenia teraźniejsze i przeszłe, sięgające początku związku Amelie i Reese'a. Zarówno w akcji obecnej, jak i retrospekcjach narratorką jest Amelie, jednak opisując wydarzenia bieżące, dziewczyna kieruje swoje słowa bezpośrednio do Reese'a. Przeszłość natomiast jest już ukazana w formie typowej pierwszoosobowej opowieści. To zwracanie się bezpośrednio do byłego chłopaka nadaje specyficznego klimatu i potęguje emocje, targające bohaterką. Dodatkowo, w książce mamy teksty piosenek Amelie oraz przerywniki w postaci wiadomości wymienianych z innymi bohaterami książki. Styl pisania autorki był prosty, a jednocześnie w jakiś sposób naładowany emocjami, dzięki czemu łatwo było się wczuć w sytuację dziewczyny.

PODSUMOWUJĄC

Miejsca, w których płakałam to nie jest łatwa i przyjemna książka na miły wieczór, ale mimo to sądzę, że warto ją przeczytać. To studium przypadku toksycznych relacji. I nieważne jest, że nasza bohaterka to młoda dziewczyna - myślę, że nawet w przypadku dorosłych ludzi działa to w podobny sposób. Holly Bourne przedstawiła tę tematykę wiarygodnie i pouczająco. Zwróciła uwagę na sygnały, które pojawiają się już na początkowych stadiach znajomości, które mogą sugerować, że relacja, w której jesteśmy nie jest zdrowa i należy jak najszybciej z niej uciekać. Autorka pokazuje również zachowania ofiar w takich toksycznych związkach - sposoby, w jakie bronią swoich oprawców, jak przerzucają winę na siebie. Zdecydowanie polecam Wam tę powieść - sądzę, że można z niej wiele wynieść. I chociaż lata nastoletnie mam już nieco za sobą, to sądzę, że jest ona aktualna w każdym wieku. Jeśli lubicie więc powieści z naciskiem na warstwę psychologiczną, to myślę, że będzie to pozycja dla Was.

Za możliwość przeczytania książki Miejsca, w których płakałam dziękuję Księgarni TaniaKsiążka.pl! ;-)