Delirium -serial, czyli słów kilka o odcinku pilotażowym

Moim ostatnim wielkim odkryciem była seria Delirium, autorstwa Lauren Oliver. Świat, w którym miłość traktowana jest jako niebezpieczna choroba zafascynował mnie na tyle, że książka bardzo szybko trafiła do czołówki moich ulubionych. Z wielką radością sięgnęłam więc po serial o tym samym tytule, który jest adaptacją książki. Zbyt wiele do nadrabiania nie było -wyemitowano tylko odcinek pilotażowy, gdyż potem serial nie uzyskał zielonego światła na następne odcinki. Jaka jest więc moja opinia o tym odcinku i czy zgadzam się z decyzją telewizji FOX, która nie chciała emitować serialu?

Sprawdźcie sami. ;)

Niewtajemniczonych w historię, którą opowiada Delirium, zapraszam do wcześniejszego zapoznania się z tekstem o samej książce TUTAJ, a tych, którym Delirium nie jest obce zachęcam do obejrzenia trailera serialu.

Trailer zainteresował mnie i chociaż od razu rzuciły mi się w oczy wielkie różnice, to chciałam dać serialowi szansę. Uznałam, że nawet jeśli trochę pozmieniano, może pomoderowano przy bohaterach, to jednak jeśli klimat pozostanie ten sam, to otrzymam 45 minut przyjemnego seansu. Ale jak było naprawdę? Niestety, gorzej.

Przykro mi to stwierdzić, ale serial nie dorasta książce do pięt. Jest mi nawet trochę ciężko o tym pisać, bo naprawdę nie spodziewałam się, że to będzie aż tak złe. Trudno jest mi także zebrać myśli i przelać je "na klawiaturę". Za wszelki chaos w tekście -przepraszam.

Po pierwsze i najważniejsze -zawinił klimat. A raczej jego totalny brak. Klimat, który wzbudzał tak wiele emocji i który był jednym z najważniejszych elementów, które sprawiły, że tak pokochałam książkę. Tutaj najzwyczajniej w świecie go nie było. Całość była sucha, bez wyrazu. Dodatkowo, świat wykreowany przez twórców serialu nie miał w sobie niczego wyjątkowego. Nigdzie nie było czuć tej wiecznej kontroli, złowrogich i oceniających spojrzeń. Lena i Alex bez problemu widywali się na mieście, spacerowali razem i nikt, ale to nikt nie zwrócił nawet na to uwagi. A przecież czytając książkę dowiedzieliśmy się, że nawet spojrzenie na płeć przeciwną mogło zwiastować problemy. Niestety, ale jeśli ktoś nie zna treści książki, to oglądając serial może nawet nie odczuć, że coś w tym mieście jest zakazane. 

Kolejną istotną wadą jest bałagan w bohaterach. Kogoś najwyraźniej za bardzo poniosła wyobraźnia, ponieważ ciężko jest się "połapać" kto jest kim. Pominięto ważne postaci, takie jak ciotka Carol, czy Jenny i Grace. Szczególnie brakowało mi obecności tej ostatniej, która trochę wnosiła w życie Leny. Te postacie, które zaś pozostawiono, mają duży bałagan w swojej historii. Największym rozczarowaniem jest dla mnie trójka głównych bohaterów z książki, czyli Lena, Alex i Hana. Postacie w serialu były wykreowane zbyt mało wiarygodnie, by mogły mnie przekonać do śledzenia ich dalszych losów. Dodatkowo przekręcenie wątku o rodzicach Leny i jej zbytnia uległość w serialu także nie wyszły na plus. Dziewczyna była bardzo konserwatywna na początku i bardzo powoli się zmieniała, zaś w tym odcinku mamy jakąś lekką, podatną na wpływy dziewczynkę bez wyrazu. A szkoda, bo po Emmie Roberts, która grała Lenę, spodziewałam się więcej. Zmieniona została także historia Alexa, co także mnie boli -książkowy bohater był genialny -tu podobał mi się jedynie wybór aktora, zaś jego postać ani trochę. Rozczarowaniem jest także droga, jaką wybrano w serialu dla Hany -to naprawdę najgorszy pomysł, na jaki mogli wpaść twórcy.

Julian, Lena, Hana i Alex -główni bohaterowie (źródło: tumblr)

Na minus wypadły także te nie do końca jasne sceny z ruchem oporu, sprawami politycznymi itd. Mam wrażenie, że twórcy nie przemyśleli tego zbyt dokładnie i wyszła im jakaś dziwna mieszanina, którą ciężko zrozumieć. 

Ponadto, jestem zawiedziona tym, w jaki sposób poprowadzono znajomość Leny i Alexa. Książka przedstawiła to subtelnie i ciekawie, w serialu ich całym związkiem był jeden, czy dwa szybkie pocałunki. Nawet nie zdążyliśmy polubić ich jako pary, czy też wyrobić sobie o nich jakiejkolwiek opinii, a odcinek już się kończył. I to właśnie kolejna wada -prędkość. Akcja goniła jak szalona. Nie wiem kto wpadł na pomysł, aby cały pierwszy tom i fragment drugiego wrzucić w 45 minut, ale ta osoba zrobiła wielki błąd. W serialu wszystko dzieje się tak szybko, że naprawdę nie nadążamy. Nic na dobre nie może się zacząć, bo już się kończy. 

I co może nawet jest najważniejsze -jak na świat, w którym miłość traktowana jest jako choroba -za dużo tam emocji, uczuć, ludzkich gestów, uścisków. Świat, który wykreowała Lauren Oliver był obojętny na uczucia. Był zimny i wyrafinowany. W rodzinach nie było miejsca na uczucia. W serialu zaś mamy wrażenie, że ta cała choroba to "pic na wodę", w który tak naprawdę nikt nie wierzy, ale tak gdzieś w tle sobie to ciągnie, bo inaczej nie byłoby serialu. Jakieś uściski, ewidentny romans bohaterów drugoplanowych -to na pewno nie pasuje do świata Delirium.

Podsumowując, bardzo jest mi przykro to stwierdzić, ale FOX miał rację, odrzucając ten serial. Bardzo słabe wykonanie, w dodatku zmarnowanie tak wielkiego potencjału, jaki dawała książka. To naprawdę mógł być bardzo dobry serial, z ciekawym, nietuzinkowym pomysłem, gdyby tylko był lepiej zrealizowany. Gdyby zadbano o odpowiedni klimat i zostawiono bohaterów takich, jacy byli w książce, bez niepotrzebnego udziwniania. Rozumiem, że adaptacja nie polega na wiernym odwzorowywaniu książki, ale niestety nie wszędzie da się zrobić to, co zrobiono w przypadku Pretty Little Liars, gdzie serial i książka mają coraz mniej wspólnego ze sobą, a jednocześnie obie wersje tej historii są ciekawe i dobrze zrealizowane. Myślę, że gdyby może zrobiono z tego film i wyjaśniono kilka wątków, to nawet i w takiej postaci całość byłaby zjadliwa, ale niestety 45min to zdecydowanie za mało, by opowiedzieć tę historię.

Przyznam, że planowałam napisać o tym odcinku więcej, miałam nawet wypisać wszystkie różnice, jakie wystąpiły, ale uznałam, że nie warto -jest ich zbyt dużo. Warto przekonać się samemu, co zostało zmienione i jak to przedstawiono. 

Mi pilot się nie podobał, ale kto wie, może Ciebie zaciekawi? ;) Przekonaj się i daj mi znać!