Coś do stracenia (Losing it) -Cora Carmack, czyli jak stracić czas i nie tylko

Wydawnictwo: Jaguar

Liczba stron: 204

Bliss Edwards ma dwadzieścia lat i jest dziewicą. Co w tym dziwnego? Nie powinno być raczej niczego, gdyby nie fakt, że w obecnym "nowoczesnym" świecie, to podobno powód do wstydu i tak też właśnie jest u Bliss, która dziewictwa chce się pozbyć, jak niechcianej choroby... Pomóc ma jej w tym Kelsey -jej "doświadczona" przyjaciółka. Na imprezie, na którą zabrała ją Kelsey, Bliss spotyka przystojnego Garricka, który ją najzwyczajniej w świecie pociąga. I tym samym, nasza bohaterka jest już blisko pozbycia się swojego balastu. Jednak nie wszystko idzie po jej myśli i ani się nie obejrzymy, jak zacznie nagiemu nieznajomemu wciskać straszny kit i uciekać z własnego mieszkania bez bluzki. Edwards myśli, że największy wstyd już za nią, a jednak -może być gorzej. Okazuje się bowiem, że jej nowym wykładowcą będzie mężczyzna, którego porzuciła tej nocy...

Pachnie czymś znanym? Tak, nie mylisz się -ten temat to zwyczajny odgrzewany kotlet. Mi szczególnie ten wątek uczennica-nauczyciel, studentka-wykładowca kojarzył się z Pretty Little Liars. Z tego co zdążyłam się już skonsultować z innymi -nie jestem w tym przekonaniu sama. Jednak tyle zachwycających się tą książką osób przekonało mnie, że może warto dać tej pozycji szansę.  Niestety -zawiodłam się.

W porządku, ten utwór miał się kręcić wokół seksu i miała być "nutka erotyzmu", ale jednak nie tego oczekiwałam od książki, która całkiem obiecująco się zaczynała. 

No właśnie, bo zajmijmy się początkiem. Lekko, z wyczuciem i przede wszystkim z humorem prowadzona historia. Rozbawiało mnie czytanie perypetii Bliss, tego jak przekonywała się w duchu do zrealizowania swojego planu, tego jak to wszystko przeżywała i jaki argument zasunęła nagiemu facetowi leżącemu w jej łóżku. Padłam czytając, że według tych dwóch studentek aktorstwa biodrówki do kolan są seksowne (ale to już chyba takie subiektywne odczucia, co kto lubi...). Śmiałam się, czytając jej rozmowy z przyjacielem, a tekst o prostownicy naprawdę mnie rozłożył na łopatki. Tani humor, ale wciąż zabawny. Czytając początkowe rozdziały, miałam wrażenie, że czytam jakieś dobre, polskie, amatorskie opowiadanie czy też fanfiction, bo często właśnie w tekstach tego typu można spotkać taki lekki styl pisania i takie żarciki. Jednak właśnie na tych początkowych rozdziałach moje pochwały się skończą. Dalej jest niestety słabo. Fabuła rozwala się całkowicie, a właściwie jest prowadzona trochę bez przekonania i wszystko kręci się tylko wokół pożądania Bliss. Dobra, rozumiem -o to w tej książce miało chodzić. Po co sięgałaś po tę książkę, skoro wiedziałaś o czym będzie i teraz marudzisz, że faktycznie o tym była? Gdyby lekki styl pisania i humor pozostał w książce do końca, pewnie moja opinia byłaby lepsza, bo sam pomysł na książkę, mimo że strasznie popularny i schematyczny, to jednak miał potencjał, który nie został wykorzystany. Na początku utworu zostajemy przyzwyczajeni do humoru i lekkości i mamy nadzieję, że autorka chce zaserwować nam coś, co dobrze znamy, jednak w inny sposób, niż zrobiono to dotychczas. Jednak szybko zaczynamy mieć wrażenie, że jednak autorka sama nie wie, czego chciała -czy lekkości i humoru, czy może kolejnej ckliwej opowieści o przyjaźni, która z jednej strony chce zamienić się w coś więcej, czy też chce nam dać tanie soft porno (które notabene średnio jej wyszło). Przez to wątki poboczne zostały słabo rozbudowane, wręcz spłaszczone, a postacie zaledwie lekko zarysowane, bez jakichś wyrazistych cech. Wszystko toczy się od jednej sceny między Bliss a Garrcikiem, w której dziewczyna się chce na niego rzucić, do następnej takiej samej sceny, a reszta wydaje się być zapychaczem. A szkoda, bo mogło być lepiej.

Podsumowując -osobiście nie polecam, aczkolwiek wiem, że wielu osobom się ta książka spodoba. Ja jak widać, jestem dosyć specyficznym tworem. Nie wiem, czy na tak słabą ocenę wpływa fakt, że czytałam ją mając dosyć kiepski humor, jak na takie historyjki, czy też może po prostu ta książka jest zwyczajnie słaba i niezależnie od czasu czytania bym tak uznała. A może po prostu wynika to z tego, że średnio przekonują mnie te erotyczne zagrywki w literaturze.

W każdym razie, Coś do stracenia pozostawiam Twojej opinii -przekonaj się na własnej skórze, czy książka jest warta zachodu. ;)

Coś do stracenia -ja straciłam czas, czytając tę książkę. A co stracisz Ty? ;)